به گزارش مجله خبری نگار، به گفته مرکز روابط عمومی موسسه فیزیک فنی مسکو، این نوآوری امکان توسعه انواع جدیدی از دوربینها و باتریهای خورشیدی را فراهم میکند.
الکساندر شالین، محقق ارشد این موسسه، توضیح داد: "الکترود نامتقارن میتواند به عنوان یک الکترود در یک دوربین نامرئی استفاده شود. معمولا با بازتاب از ماتریس محاسبه میشود، اما در مورد ما، نور از ماتریس عبور میکند و به بیرون برنمی گردد. این الکترودها را میتوان در سلولهای خورشیدی لایه نازک استفاده کرد، جایی که مشکل این است که بیشتر نور در آنجا جذب نمیشود.
الکترودهای توسعه یافته توسط دانشمندان یک ساختار مصنوعی است که از نانوذرات متعدد یا سایر عناصر نانو تشکیل شده است که میتوانند به روشهای غیرمعمول با نور یا امواج دیگر تعامل داشته باشند. چنین موادی مورد توجه دانشمندان هستند، زیرا امکان توسعه "پوششهای نامرئی" منحصر به فرد، لنزهای تخت و سایر دستگاههای دقیق را فراهم میکنند.
فیزیکدانان دریافته اند که اگر از یک فیلم آلومینیومی با ساختار نانو که یک بستر انعطاف پذیر روی آن رسوب میکند و همچنین ترکیبی از مولکولهای دی اکسید سیلیکون کروی استفاده شود، ابرمواد میتوانند بسیار شفاف و همچنین انعطاف پذیر و رسانای الکتریکی باشند. دانشمندان اندازه ذرات و قطر سوراخهای لایه آلومینیومی را انتخاب کردند که از طریق آن بیش از ۹۰ درصد نور را منتقل میکنند و در عین حال جریان را به خوبی هدایت میکنند.
دانشمندان کشف کردند که اگر نور در ابتدا با میدانهای دی اکسید سیلیکون تعامل داشته باشد، بدون مانع از موادی که ایجاد کرده اند عبور میکند. در جهت مخالف، تنها ۲۰ درصد از اشعهها به مواد نفوذ میکنند که دانشمندان آن را به اندازه کوچک سوراخهای لایه آلومینیومی نسبت میدهند.
دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این امکان استفاده از چنین الکترودهایی را برای توسعه دستگاههایی فراهم میکند که به طور انتخابی با نور تعامل دارند و اساسا آن را در یک جهت متصل میکنند.
منبع: TASS